Swoją
recenzję chciałabym poświęcić
niepowtarzalnej książce pt. „Mały Książę”, której autorem jest Antoine
de Saint – Exupery. „Mały Książę” – to
fascynująca lektura napisana w konwencji fantastycznej. Jest jednocześnie powieścią o ludzkim życiu i
zdobywanym doświadczeniu. To bardzo wieloznaczna i niesamowicie urocza opowieść o małym chłopcu, który
wyrusza w podróż, aby znaleźć przyjaciela.
Akcja rozgrywa się na kilku
fantastycznych planetach, w nieznanym
układzie słonecznym. Poszczególne światy, przedstawione w powieści francuskiego
pilota – pisarza, są nietypowe i pełne tajemniczości i magii, a zamieszkujące
je postaci są niecodzienne i bardzo zaskakujące. Autor opisał emocje, przyjaźń,
rodzące się przywiązanie do drugiej osoby, która przeistacza się w prawdziwą
przyjaźń. Kolejno poznajemy Króla, Pijaka, Latarnika i Bankiera. Z każdą z nich
mały Książę przeprowadza krótką rozmowę, która z pozoru wydaje się tylko
prozaiczną pogawędką. Jednakże, gdy wczytamy się w nią głębiej, dojdziemy do
wniosku, ze dotyczy ona zasadniczych kwestii moralnych. Król w doskonały sposób
uosabia ludzi, którzy zawsze podporządkowują sobie innych, a przede wszystkim
cenią sobie władze. Latarnik jest typem człowieka bardzo pracowitego, wręcz
pracoholika. Bankier to człowiek uważający dobro materialne za najwyższą
wartość na świecie. Geograf zaś jest pseudonaukowcem. Wszyscy wykonują prace
pozbawione najmniejsze sensu i celu.
Głównym
celem książki jest podkreślenie znaczenia miłości i przyjaźni w życiu człowieka:
„Dobrze się widzi tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu...”
W opowieści padają te słowa, które
doskonale charakteryzują chłopca dojrzewającego do przyjaźni i miłości.
Występują tu jednak pewne prawdopodobne przeżycia związane z uczciwością i
dorastaniem. Uczucia wymagają przemyśleń i doświadczenia. Antoine de Saint –
Exupery przedstawia to w bardzo prosty
sposób, a mianowicie za pomocą symbolicznych postaci, jakimi są: róża i lis. Róża
to symbol pięknej kobiety, pełnej miłości, ale także próżności, chwiejności
nastrojów. Nie jest ona ideałem, ponieważ potrafi być wyniosła i grać na
uczuciach zakochanego. Poprzez postać chłopca i róży autor doskonale ukazuje
to, że człowiek musi zrozumieć, że kocha się nie za wizualne piękno, lecz nawet
za wady , czy też słabostki i błędy. Podobnie jest z przyjaźnią. Nie możemy
tylko brać – musimy także dawać! Od lisa chłopiec uczy się, czym jest
przywiązanie do drugiej istoty, czym jest prawdziwa przyjaźń, w jaki sposób się
ją zdobywa , utrwala i podtrzymuje. Zaczyna rozumieć, że każdy człowiek ponosi
odpowiedzialność za drugą osobę. Przyjaźń lotnika z lisem daje do zrozumienia,
jak bardzo był związany ze swoją różą. Po spotkaniu na pustyni dojrzeli do
prawdziwego uczucia i zrozumieli, czym istotnie jest przyjaźń.
Polubiłam postać Małego Księcia.
Czytając tę książkę, uczyłam się razem z bohaterem wielu ważnych życiowych
prawd : „Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, choć niewielu o tym pamięta” –
wnioskuje A. de Saint Exupery. Mały Książę opuścił swoją planetę w poszukiwaniu
prawd etycznych, wartości moralnych, a nade wszystko szukał odwzajemnionego
uczucia i uczył je okazywać. Jednak okazuje się, że nauka ta jest bardzo
trudna. Postacie, które spotyka, są pozbawione wyższych uczuć i wyobraźni.
Historia tego chłopca została skonstruowana w sposób godny podziwu., a
mianowicie na zasadzie kontrastu dwóch światów”, czyli wartości dziecka a dorosłego człowieka.
Podróże księcia uczą nas, iż najważniejszymi wartościami w życiu są: przyjaźń,
miłość, odpowiedzialność , dobroć i szacunek okazywany innym.
Podsumowując recenzję tego pięknego
dzieła literackiego uważam, że wiele sytuacji i spraw ukazanych w tej lekturze
są godne zapamiętania , a nawet mogłyby stać się życiową dewizą niejednego
człowieka chodzącego po planecie Ziemia.
Katarzyna
Karbowska
uczennica kl. II A
